20.05.1943 r. akcja „Celestynów” – odbicie z pociągu 49 więźniów wiezionych do KL Auschwitz; 27.05.1943 r. akcja „Sól” – rekwizycja materiałów do produkcji materiałów wybuchowych; 6.06.1943 r. akcja „Czarnocin” – wysadzenie mostu na rzece Wolbromie; w trakcie tej akcji zginęli phm. sierż.pchor.

Czas akcji Akcja utworu Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec” rozpoczyna się w czerwcu 1939 roku i trwa ponad trzy lata – do 20 sierpnia 1943 roku. „W burzy i we mgle” Rozdział „W burzy i we mgle” obejmuje okres od września 1939 roku do marca 1941: wybuch wojny i wymarsz harcerzy z Warszawy (wrzesień 1939); powrót do miasta (początek października 1939); przystąpienie „Buków” do PLAN-u (druga połowa października 1939); sabotaż restauracji i dancingów (grudzień 1939); aresztowania członków PLAN-u (styczeń 1940); rozpoczęcie nauki w Szkole Budowy Maszyn (jesień 1940); nawiązanie kontaktów z Małym Sabotażem (marzec 1941). „W służbie Małego Sabotażu” Akcja rozdziału „W służbie Małego Sabotażu” rozgrywa się od wiosny 1941 roku do września 1942: akcja przeciw warszawskim fotografom (wiosna 1941); zawieszanie polskich flag (3 maja 1941); wypisywanie hasła: „Polska zwycięży!” (11 listopada 1941); zdjęcie niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika (11 lutego 1942); ostemplowanie „Nowego Kuriera Warszawskiego” (czerwiec 1942); aresztowanie Jacka Tabęckiego (jesień 1942); ćwiczenia hufca Szarych Szeregów (wrzesień 1942). „Dywersja” Rozdział „Dywersja” obejmuje miesiące od listopada 1942 roku do marca 1943: akcja wysadzania torów kolejowych (noc sylwestrowa 1942/1943); ucieczka Alka z łapanki (17 stycznia 1943); ewakuacja mieszkania przy ulicy Brackiej (luty 1943). „Pod Arsenałem” Rozdział „Pod Arsenałem” rozpoczyna się w dniu 22 marca 1943 roku i kończy w maju tegoż roku: aresztowanie Rudego (23 marca 1943); akcja pod Arsenałem (26 marca 1943); śmierć Alka i Rudego (30 marca 1943); egzekucja Schultza (30 kwietnia 1943); egzekucja Langego (22 maja 1943). „Celestynów” Akcja kolejnego rozdziału utworu Kamińskiego – „Celestynów” – rozgrywa się w maju 1943 roku: powstanie w getcie (maj 1943); akcja pod Celestynowem (20 maja 1943). „Wielka gra” Ostatni rozdział „Wielka gra” obejmuje letnie miesiące roku 1943: akcja pod Czarnocinem (6 czerwca 1943); akcja w Sieczychach i śmierć Zośki (20 sierpnia 1943).Miejsce akcji Miejscem akcji „Kamieni na szaniec” jest przede wszystkim Warszawa, którą autor przybliża czytelnikowi, podając nazwy ulic, miejsc i dzielnic, między innymi: ulica Bracka, Madalińskiego, Szucha, Oboźna, Pawiak. Arsenał, Nowy Świat, Mokotów, Żoliborz. Jedynie wyjątkowo przenosi się w miejsca akcji dywersyjnych, w których biorą udział główni bohaterowie utworu: okolice Kraśnika (akcja wysadzenia torów kolejowych), Celestynów (akcja odbicia więźniów), Czarnocin (akcja wysadzenia mostu), Sieczychy (atak na posterunek żandarmerii). Aleksander Kamiński wymienia również takie miejsca, jak: Beskidy Śląskie (wakacyjna wyprawa Buków), Dębe Wielkie (pomoc rannym z pociągu), Włodawa (miejscowość, w której nastąpił odwrót harcerzy do Warszawy) oraz Olesinek (wieś, w której ukrywał się Alek u narzeczonej).Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
Zośka - cechy charakterystyczne: wygląd, rodzina, cechy+ przykłady. 9. Co działo się w maju i czerwcu 1939 roku? 10.Jakie plany na przyszłość snuli uczestnicy wyjazdy? 11. Jakie mieli zdanie na temat ewentualnego wybuchu wojny? 12. Do jakiej szkoły uczęszczali Rudy, Alek i Zośka? Czym się ta szkoła wyróżniała? O PORTALU Portal to codzienny serwis historyczny, setki artykułów dotyczących przede wszystkim najnowszej historii Polski, a także materiały wideo, filmy dokumentalne, archiwalne fotografie, dokumenty oraz infografiki i mapy. Więcej Polska w XX wieku Most w Czarnocinie. Fot. G. Nawrot Most na rzece Wolbórka w Czarnocinie (łódzkie), który w czasie II wojny światowej był miejscem akcji Szarych Szeregów opisanej w "Kamieniach na szaniec", będzie rozebrany przez PKP i trafi na złom. Miłośnicy historii mają nadzieję na uratowanie przynajmniej jego fragmentu. Czarnocin leży przy trasie kolejowej z Warszawy do Katowic. 80-tonowy most wybudowany został prawdopodobnie w początku XX w. Na jego pokrytych rdzą przęsłach widoczne są jeszcze napisy producenta - Huta Królewska. Ostatni remont był tu prowadzony na początku lat 60. ub. wieku. Każdy pociąg pokonujący tę trasę musi maksymalnie ograniczyć prędkość. Grzegorz Nawrot, historyk i były łódzki harcerz, przypomina w rozmowie z PAP, że 6 czerwca 1943 r. harcerze z grupy szturmowej Szarych Szeregów przyjechali z Warszawy, aby wysadzić konstrukcję, która znajdowała się na ważnej wówczas dla Niemców magistrali kolejowej. Wybuch miał nastąpić w momencie, kiedy na moście pojawi się lokomotywa ciągnącą wagony z amunicją. Nie udało się jednak zdetonować ładunków pod transportem; w efekcie most poważnie uszkodzono ale nie został zniszczony. W walkach harcerzy z pościgiem niemieckim zginął Feliks Pendelski, który bronił śmiertelnie rannego przyjaciela Andrzeja Zawadowskiego ps. Gruby. Cała akcja została opisana przez Aleksandra Kamińskiego w książce "Kamienie na szaniec". Dla wielu osób most w Czarnocinie stał się "namacalnym symbolem historii Szarych Szeregów" - podkreśla Nawrot, dodając, że w latach 80. spotykali się przy nim szaroszeregowcy z Łodzi, Warszawy, Łowicza, żołnierze AK. W latach 90. ub. wieku w pobliżu miejsca wydarzeń stanął obelisk upamiętniający akcję. W rozmowie z PAP Nawrot zastanawia się nad możliwością uratowania fragmentu mostu, "aby młodzi ludzie mogli dotknąć kawałka metalu", którego dotykali bohaterowie książki "Kamienie na Szaniec". Jego zdaniem, najlepszym rozwiązaniem byłoby przesunięcie zabytkowego mostu. Alfred Antosz z Centrum Realizacji Inwestycji PKP Polskie Linie Kolejowe powiedział PAP, że most, ze względu na jego zły stan techniczny, przeznaczony jest do likwidacji. Dodał, że nie ma możliwości przesunięcia jego fragmentu w inne miejsce, a jedyną szansą na zdobycie jego elementów jest ich zakup jako złomu. (PAP) jaw/ ls/ NAJNOWSZE Prezes IPN dla „Sieci”: komuny trzeba się pozbyć raz na zawsze 80 lat temu podpisano polsko-sowiecki pakt o nieagresji Ruszył nabór do konkursu w ramach „Śląskiej Jesieni Gitarowej” Dyr. Waldemar Raźniak o Zygmuncie Józefczaku: był jednym z filarów Narodowego Starego Teatru Wręczono dyplomy XXI Edycji Programu Stypendialnego Gaude Polonia Newsletter Oświadczam, że wyrażam zgodę oraz upoważniam Muzeum Historii Polski, ul. Mokotowska 33/35, W-wa (dalej MHP) jako Administratora danych osobowych oraz wszelkie podmioty działające na rzecz lub zlecenie MHP do przetwarzania moich danych osob. (e-mail) w zakresie i celach niezbędnych do otrzymywania newslettera od dnia wyrażenia tej zgody do jej odwołania. Jestem świadomy/a, że mam prawo w dowolnym momencie odwołać zgodę oraz że odwołanie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody udzielonej przed jej wycofaniem. Jestem też świadomy/a, że przysługuje mi prawo dostępu do moich danych, do ich sprostowania, do ograniczenia przetwarzania, do przenoszenia danych, do sprzeciwu wobec przetwarzania. COPYRIGHT Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione. Po śmierci przyjaciół Zośka załamuje się psychicznie, traci sens życia, czuje się współodpowiedzialny za cierpienie i śmierć kolegów z organizacji. Wyjeżdża na wieś, gdzie zaczyna spisywać wspomnienia o Rudym - nadaje im tytuł Kamienie rzucone na szaniec. Po jakimś czasie, w nieco lepszej formie, wraca do Warszawy. „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego szczegółowo przedstawiają kilka akcji dywersyjnych, w których brali udział główni bohaterowie opowieści: Zośka, Rudy i Alek. Ci młodzi chłopcy w 1942 roku zostali wcieleni w struktur Kedywu, czyli Kierownictwa Dywersji. Od tej pory zaczęli brać udział w akcjach zbrojnych, mających na celu przede wszystkim niszczenie niemieckiego sprzętu, broni, a także osłabianiu przeciwnika. Pierwszą akcją dywersyjną bohaterów było wysadzenie w Kraśniku niemieckiego pociągu z bronią transportowaną na wschodni front – do Rosji. Członkowie Grup Szturmowych sami w mieszkaniu Rudego przygotowywali materiały wybuchowe i opracowywali plan. Pociąg został wysadzony w noc sylwestrową 1942 roku. Kolejną akcją była ewakuacja istotnych dokumentów podziemia z mieszkania na Brackiej w lutym 1943 roku. Akcją dowodził Zośka, a całe przedsięwzięcie trwało dwie godziny. W trakcie jej trwania żołnierze Grup Szturmowych musieli zatrzymać ponad 200 osób mieszkających w kamienicy. Pod koniec akcji do domu weszli policjanci i wywiązała się strzelanina. Rudy i Zośka zostali ranni. Centralną i najważniejszą akcją Grup Szturmowych była akcja pod Arsenałem. Miała ona miejsce 26 marca 1943 roku. Jej celem było uwolnienie więźniów politycznych przewożonych z Alei Szucha na Pawiak. Nazwa akcji pochodzi od miejsca, w którym się odbyła – Arsenału Królewskiego. Cel został osiągnięty: więźniowie, w tym Rudy (Jan Bytnar) zostali odbici. Jednak trzech ludzi, w tym Alek straciło życie. W maju 1943 roku odbyła się z kolei akcja w Celestynowie, polegająca na uwolnieniu transportu więźniów przewożonych z Majdanka do Oświęcimia. Rolę dowódcy powierzono Zośce. Nie obyło się bez komplikacji, ponieważ niespodziewanie na stacji pojawił się pociąg z niemieckimi żołnierzami. Ostatecznie jednak więźniów odbito. W Czarnocinie Grupy Szturmowe miały zaś wysadzić niemiecki pociąg z bronią przeznaczoną na front wschodni. W czasie akcji zginął Tadeusz Mirowski (Oracz). Niestety nie udało się osiągnąć celu – wysadzono most, ale po tym, jak pociąg już przejechał. W trakcie odwrotu zginęli również Felek i Gruby. Ostatnim działaniem Grup Szturmowych opisanym w „Kamieniach na szaniec” była akcja w Sieczychach. Jej celem była likwidacja niemieckiego posterunku. Już na początku działań dowodzący oddziałem Zośka zginął. Rozwiń więcej

prosze o rozwiazanie Aleksander Kamiński „Kamienie na szaniec” – test ze znajomości lektury 1. W jakich latach rozgrywa się akcja "Kamieni na szaniec"? a) 1939 - 1945 b) 1939 - 1943 c) 1940 - 1943 d) 1944 - 1945 2. Z jakiego utworu Aleksander Kamiński zaczerpnął tytuł?

Hej Dziś powtarzam trzy lektury tzn. Kamienie na szaniec, Romeo i Julia oraz Antygonę. Powtarzam wg. punktów przedstawionych w poprzedniej notce z języka polskiego. No to zaczynamy: 1. Autor Aleksander Kamiński Tytuł Kamienie na szaniec Czas i miejsce akcji 1939-1943r. Warszawa oraz okolice, np. Celestynów, Czarnocin. Epoka, w której dzieło powstało Literatura XX wieku Gatunek literacki Powieść/ Reportaż, należy do literatury faktu Rodzaj narracji Trzecioosobowa Główny temat przyjaźń pomiędzy Rudym, Alkiem i Zośką, działalność w ramach Małego Sabotażu Przesłanie Za patriotyzm i prawdziwą przyjaźń warto cierpieć, często te dwie cechy wymagają poświęceń, nie raz trzeba za nie oddać życie. Bohaterowie Rudy - Jan Bytnar, Alek - Aleksy Dawidowski, Zośka- Tadeusz Zawadzki. Byli absolwentami liceum Batorego w Warszawie, należeli do Wawra, byli harcerzami Szarych Szeregów. Mieli po około 20 lat. Czy bohaterowie zmienili swoją postawę i dlaczego? Pod wpływem wojny i walki z okupantem radośni chłopcy zmienili się w odważnych mężczyzn, którzy za swoich przyjaciół , ojczyznę i ideały są gotowi na śmierć. Komu poleciłabym tą książkę? Moim zdaniem, książkę tę powinien przeczytać każdy Polak. Szczególnie jednak młodzi ludzie, którzy o patriotyzmie i o tym jak ważna jest ojczyzna mają bardzo mgliste pojęcie. Cytat wart zapamiętania "Opowieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafią, pięknie umierać i pięknie żyć". W jakiego typu wypracowaniach wykorzystałabym tą lekturę? Lekturę tę wykorzystałabym aby poruszyć takie motywy jak: przyjaźń, ideały, patriotyzm, wojna, historia Warszawy. 2. Autor William Szekspir Tytuł Romeo i Julia Czas i miejsce akcji koniec XVI w. Akcja trwa 5 dni.; Werona i Mantua- miasta włoskie Epoka, w której dzieło powstało : przełom renesansu i baroku - epoka elżbietańska Gatunek literacki tragedia szekspirowska Główny temat miłość, bunt, szaleństwo. Przesłanie Miłość jest w stanie przezwyciężyć nawet śmierć Bohaterowie Romeo Monteki - Julia Kapulet Czy bohaterowie zmienili swoją postawę i dlaczego? Zarówno Julia jak i Romeo zmieniają swoją postawę w trakcie utworu. Julia gdy zakochuje się w Romeo staje się zaradna, przestaje zajmować się błahostkami, zaczyna trzeźwo myśleć, staje się uparta w dążeniu do celu. Romeo pod wpływem miłości do Julii zmienia się w odważnego i oddanego mężczyznę, staje się pogodny i optymistycznie nastawiony do życia a co najważniejsze dojrzały do prawdziwej miłości. Komu poleciłabym tą książkę? Poleciłabym tę książkę młodzieży, ponieważ można z niej wyciągnąć wiele wniosków dotyczących życia. Cytat wart zapamiętania "Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo?/ Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę nazwę!/ Lub jeśli tego nie możesz uczynić,/ To przysięgnij wiernym być mojej miłości,/ A ja przestane być z krwi Kapuletów. W jakiego typu wypracowaniach wykorzystałabym tą lekturę? Lekturę tę wykorzystałabym aby poruszyć motyw: nieszczęśliwej miłości, zwaśnionych rodów. 3. Autor Sofokles Tytuł Antygona Czas i miejsce akcji I połowa XIII w. Epoka, w której dzieło powstało Starożytność Gatunek literacki tragedia antyczna Główny temat spór pomiędzy Kreonem i Antygoną Przesłanie Niekiedy trudno pogodzić zasady ludzkie i boskie Bohaterowie Antygona, Ismena, Kreon, Hajmon, Eurydyka Cytat wart zapamiętania "Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić. " W jakiego typu wypracowaniach wykorzystałabym tą lekturę? Gdy poruszony będzie temat miłości, poświęcenia, władzy To na tyle o tych lekturach .... niedługo następne. Do zobaczenia. Kraśnik (miejsce pierwszej akcji dywersyjnej, wysadzenie transportu broni niemieckiej na Wschód), Czarnocin (nieudana akcja wysadzenia mostu), Sieczychy (likwidacja posterunku żandarmerii, śmierć Zośki). Czas wydarzeń (przykłady dokładnego określenia czasu) „Wrzesień 1939 roku był jednym z najstraszniejszych miesięcy”, Streszczenie Autorem powieści jest Aleksander Kamiński. Została ona wydana w 1943 r. i jest oparta na prawdziwych wydarzeniach z lat 1939-1943. Opowiada ona historię: Tadeusza Zawadzkiego ps. “Zośki” Jana Bytnara ps. “Rudy” Macieja Dawidowskiego ps. “Alek” oraz wielu innych chłopców. Główni bohaterowie utworu byli uczniami Gimnazjum im. Stefana Batorego oraz należeli do drużyny harcerskiej „Buki”. W maju 1939 r. zdali maturę. Pierwsze dni września 1939 r. brutalnie przerwały ich marzenia i plany na przyszłość. Wraz z innymi harcerzami wyruszyli na wschód. Dowodził nimi drużynowy Leszek Domański, pseudonim Zeus. Przez kolejne kilka tygodni nieśli pomoc rannym uchodźcom. Na drogach panował chaos i popłoch. W końcu powrócili do Warszawy, która była okupowana przez Niemców. W czerwcu 1940 r. aresztowali i rozstrzelali oni ojca Alka, który był dyrektorem fabryki broni. Młodzi harcerze postanowili stawiać opór okupantowi. Początkowo połączyli siły z lewicową organizacją PLAN. Po jakimś czasie postanowili jednak ją opuścić, gdyż nie podzielali jej celów partyjno-politycznych. Następnie drużyna “Buków” przyłączyła się do akcji Małego Sabotażu prowadzonej przez tajną organizację “Wawer”. Mały sabotaż polegał na pisaniu antyhitlerowskich haseł na murach, wysyłaniu ostrzeżeń, ośmieszaniu zarządzeń okupanta i dezorganizowaniu jego akcji propagandowych. Miał duże znaczenie psychologiczne – jego celem było utwierdzenie ludności o istnieniu i działaniu ruchu oporu oraz o możliwości zwycięstwa pomimo niemieckich represji. „Chodziło o to, by Niemiec widział i czuł, że pobity kraj nie został pokonany, że go jako okupanta nienawidzi. Chodziło o to, by dręczyć i niepokoić nieprzyjaciela unaocznianiem mu, że istnieją podziemne siły polskie, w każdej chwili gotowe do wyjścia na świat i do odwetu”. Jedną z wielu rodzajów akcji, jakie przeprowadzili było zrywanie ogromnych niemieckich flag. W tym zadaniu prześcigali się Alek i Rudy a dowodził nimi Zośka, który był komendantem jednego z szesnastu rejonów Wawra. Trudna sytuacja materialna w okupowanej Warszawie sprawiła, że chłopcy musieli pomagać rodzinom w finansowym utrzymaniu. Zaczęli więc wykonywać różnego rodzaju prace. I tak Zośka założył wytwórnię marmolady, Rudy udzielał korepetycji, Alek jeździł rikszą a potem pracował na wsi jako drwal. Ponadto zorganizowali tajne nauczanie matematyki i fizyki, czyli tzw. komplety, które oczywiście były nielegalne. Brali też udział w dyskusjach historycznych i światopoglądowych. “W tym też czasie Zośka, Alek, Rudy i kilku innych -wstąpiło do Szkoły Budowy Maszyn im. Wawelberga. Uczyli się starannie, choć nie była to szkoła, do której by uczęszczali w czasach normalnych. W każdym jednak razie była to szkoła i normalna nauka. Dawała więcej niż komplety, szczególnie gdy się lekcje uzupełniało samokształceniem i „naciągało” profesorów na dodatkowe wyjaśnienia.” W dni świąteczne, takie jak 3 maja i 11 listopada, chłopaki rozwieszali polskie flagi i wypisywali na murach “Polska zwycięży!”. Ryzykowne akcje cementowały przyjaźń między nimi. Tym większy przeżyli szok, gdy Jacek Tabęcki wpadł i trafił do Oświęcimia, gdzie niedługo potem zginął. Jedną z głośniejszych akcji Wawra była tzw. “kopernikowska afera”. Po zajęciu Warszawy, Niemcy zasłonili napis “Mikołajowi Kopernikowi – Rodacy”, który widniał pod pomnikiem słynnego astronoma. Jako że zbliżał się dzień 19 lutego, a więc rocznica urodzin Kopernika, Alek postanowił uczcić ten dzień odsłonięciem napisu. Problem polegał na tym, że Niemcy zasłonili go grubą mosiężną płytą przytwierdzoną ogromnymi śrubami. Ponadto pomnik znajdował się w fatalnym miejscu – naprzeciwko Komendy Głównej granatowej policji. Gdy nadszedł dzień akcji, Alek był zestresowany. Mimo przechodzących wkoło ludzi odkręcił wszystkie cztery śruby. Był zaskoczony, że nikt nie zwracał na niego uwagi. Gdy płyta z hukiem odpadła, szybko uciekł jak najdalej od pomnika. Ku jego zdumieniu, żaden wartownik z komendy tego nie zauważył. Postanowił więc wykorzystać tę sytuację. Powrócił pod pomnik i zabrał ciężką płytę i ukrył ją gdzieś w zaspie. Parę dni później wraz z innymi kolegami wywieźli ją stamtąd i ukryli. Akcja odbiła się głośnym echem. Alek brał udział w wielu innych sabotażach. Niestety wskutek pewnej nieostrożności, na jego ślad wpadło Gestapo. Gdy weszli do jego domu, nie zastali go i aresztowali bliską mu osobę. Alek musiał uciekać na wieś i tam się ukrywać. Czas ten spędził u swojej narzeczonej, Basi Sapińskiej. Była końcówka roku 1942, gdy niemiecka ofensywa zatrzymała się na Stalingradzie. Losy wojny zaczęły się odwracać i dlatego w Polsce Komenda Sił Zbrojnych postanowiła nasilić akcje dywersyjne. W ramach Szarych Szeregów utworzono grupy szturmowe, do których weszli Alek, Zośka i Rudy. Jedną z ich akcji było wysadzenie torów, przez co niemieckie pociągi jadące na front nie mogły dostarczyć tam potrzebnego sprzętu. W Warszawie podczas jednej z licznych łapanek, został schwytany Alek. Na szczęście wyskoczył on z jadącego samochodu i zdołał uciec. Tego samego dnia aresztowania uniknął Rudy, który zjechał po linie z okna na tyłąch domu. Niestety podczas innej akcji Rudy został ranny, lecz szczęściem w nieszczęściu, rana była niegroźna. W marcu 1943 r. Gestapo aresztowało Heńka, w którego notatkach znajdował się adres Rudego, który również został aresztowany. Mimo straszliwych tortur, chłopak nikogo nie wydał. Tymczasem jego koledzy planowali go odbić. Na pierwszą akcję “góra” nie wyraziła zgody. Do kolejnej próby odbicia Rudego doszło 26 marca 1943 r., gdy przewożono go wraz z innymi więźniami na Pawiak. Akcja miała miejsce pod budynkiem Arsenału, dlatego nazwano ją “akcją pod Arsenałem”. Dowodził nią Stanisław Broniewski, ps. Orsza. Samochód, który przewoził więźniów został zaatakowany przez Zośkę, Alka i innych kolegów. Udało im się uwolnić Rudego i 25 innych więźniów. Niestety w akcji ranny został Alek. Mimo natychmiastowej operacji, rana postrzałowa brzucha okazała się śmiertelna. Stan Rudego również był beznadziejny. Podczas przesłuchań był tak skatowany, że nie miał szans na przeżycie. Przed śmiercią poprosił aby zadeklamowano mu Testament mój, Juliusza Słowackiego. “Zapanowała cisza. Czarny Jaś starając się opanować głos, mówił Testament. Rudy trzymał w dłoni rękę Zośki i szeptem powtórzył sinymi wargami jedną ze zwrotek: Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadzieiA kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec… Rudy i Alek umarli tego samego dnia. Śmierć ich wywarła wstrząsające wrażenie na braterskim gronie przyjaciół. Zbyt wielka była poprzednio radość z odzyskania Rudego.” W odwecie za skatowanie Rudego, wydano wyroki śmierci na jego oprawców: Schultza i Langego, które wykonano jakiś czas później. Miesiąc po tych wydarzeniach wybuchło powstanie w getcie warszawskim. Chłopaki nieśli pomoc walczącym Żydom i przekazywali im swą broń. Śmierć przyjaciół fatalnie wpłynęła na stan psychiczny Zośki, który czuł się współodpowiedzialny za ich cierpienia. Wyjechał na wieś i zaczął pisać wspomnienia, które zatytułował Kamienie rzucone na szaniec. To na ich podstawie Aleksander Kamiński napisał książkę Kamienie na szaniec. Po jakimś czasie Zośka powrócił do stolicy, gdzie został odznaczony Krzyżem Walecznych „za wyróżniającą się służbę żołnierską w szeregach wojska w konspiracji”. Również Rudy został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych, a Alek orderem Virtuti Militari. Po powrocie Zośka został przydzielony do zorganizowania kolejnej akcji odbicia więźniów przewożonych z Majdanku do Oświęcimia. Akcja miała miejsce w Celestynowie i przebiegła pomyślnie mimo, iż w niedużej odległości od nich znajdował się pociąg pełen niemieckich żołnierzy. Latem 1943 r. Niemcy wpadli na trop tajnego magazynu broni, gdzie zastali Wróbla i jego brata. Zawiązała się walka, w której Wróbel przy pomocy butelki z benzyną i granata pokonał 5 policjantów. W dalszej części książki opisana została niezwykle pechowa akcja pod Czarnocinem, która była dowodzona przez Zośkę. Jej celem było wysadzenie niemieckiego pociągu z amunicją. Najpierw w strzelaninie zginęło trzech kolegów Zośki. Pociąg nie został wysadzony, gdyż Zośka pomylił drogę i przyjechał za późno. Ostatecznie uszkodzono jedynie most. W drodze powrotnej dywersanci mieli wypadek – auto na zakręcie wypadło z drogi i dachowało. Kierowca był ciężko ranny. Zapakowano go do auta, którym jechał Zośka. Trzej inni szturmowcy musieli wracać pieszo i osłaniać konwój z rannym. Niestety rankiem natknęli się na niemiecki patrol. W potyczce zginęli Felek Pendelski, Andrzej Zawadowski (ps. Gruby) oraz Maciek. “Czarnocin – była to jedna z najbardziej pechowych i ciężkich robót Zośki. Drogo kosztowała – dała małe wyniki. Ale na wojnie – jak na wojnie! Żadne wojsko nie idzie od zwycięstwa do zwycięstwa.” Po tej akcji Zośka znowu miał poczucie winy. Pewnego dnia został aresztowany na ulicy. Aby nie wydać żadnych informacji zjadł kartkę z danymi do fałszywej karty rozpoznawczej, którą miał wręczyć łącznikowi. Tydzień później, dzięki pomocy przyjaciół, opuścił więzienie. Mijał czas a Zośka został przydzielony do kolejnej akcji, która okazała się jego ostatnią. Miano zlikwidować 10 posterunków niemieckiej żandarmerii. Zośka dowodził akcją we wsi Sieczychy. Atak był doskonale przygotowany i akcja zakończyła się likwidacją posterunku. W walce zginął tylko jeden szturmowiec – Zośka, który jako pierwszy wpadł na posterunek. Książkę kończą słowa: “Walka trwa. Trzeba przerwać tę opowieść. Opowieść o wspaniałych ideałach BRATERSTWA i SŁUŻBY, o ludziach, którzy potrafią pięknie umierać i PIĘKNIE ŻYĆ.“
Podobnie jak kiedyś oni, uznali, że ich obowiązkiem jest walczyć i umierać dla Polski, zgodnie z nakazem zawartym w słowach poety. Wydarzenia opisane w Kamieniach na szaniec rozgrywają się w czasie okupacji hitlerowskiej, akcja obejmuje okres od czerwca 1939 r., do sierpnia 1943 r. Akcja rozgrywa się przede wszystkim w okupowanej
zapytał(a) o 17:48 opowiadanie akcji pod Czarnocinem z kamieni na szaniec opowiadanie z moim udziałem pod Czarnocinem Mam napisać opowiadanie o którejś akcji z Kamieni na szaniec z moim udziałem Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2009-02-21 17:49:41 Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 18:19 [LINK] Uwaga! Pomagaj, a nie rozleniwiaj. Jeśli odrobisz za kogoś całe zadanie domowe zamiast pokazać drogę - nigdy się nie nauczy, będziesz mu odrabiać zawsze? Uważasz, że ktoś się myli? lub
ozGf8. 487 468 180 361 278 288 58 371 161

akcja czarnocin kamienie na szaniec